تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ندای وحی و آدرس nedayevahi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 8981
بازدید دیروز : 4010
بازدید هفته : 13033
بازدید ماه : 71985
بازدید کل : 10398911
تعداد مطالب : 16946
تعداد نظرات : 80
تعداد آنلاین : 1


Alternative content


حدیث موضوعیاک مهدویت امام زمان (عج)اک آیه قرآناک
 
 
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : سه شنبه 6 / 1 / 1396






پیـــام های آسمــانی

جزء بیست وهشتم

(برگرفته از تفسیر نور)




1. إِنَّ الَّذِينَ يُحادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُوْلَئكَ فِى الْأَذَلِّينَ

كسانى كه با خدا و پيامبرش مخالفت مى ‏ورزند، در زمره ذليل‏ شدگانند.

سرانجام مخالفت با دستورات خدا و پیامبر، خواری و ذلت
در دنیا و آخرت است.

«الَّذِينَ يحُادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ»

(مجادله، 20)
 

1. إِنَّ الَّذِينَ يُحادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُوْلَئكَ فِى الْأَذَلِّينَ

كسانى كه با خدا و پيامبرش مخالفت مى ‏ورزند، در زمره ذليل‏ شدگانند.

سرانجام مخالفت با دستورات خدا و پیامبر، خواری و ذلت
در دنیا و آخرت است.

«الَّذِينَ يحُادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ»

(مجادله، 20)





2. سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِى السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِى الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيم

خداوند را تسبيح گويند هر چه در آسمانها و هر چه در
زمين است. و اوست پيروزمند و حكيم.


اگر بعضی انسان‌ها اهل تسبیح نیستند، در عوض، تمام
هستی تسبیح‌گوی خدا هستند.


«سَبَّحَ لِلَّهِ»

(حشر، 1)





3.لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِى صُدُورِهِم مِّنَ اللَّهِ ذَالِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُون

وحشت شما در دل آنها بيشتر از بيم خداست.
زيرا مردمى هستند كه به فهم در نمى ‏يابند.


ترس از مردم، به جای ترس از خدا، نشانه روشن نفاق است.

«لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِى صُدُورِهِم مِّنَ اللَّهِ»

(حشر، 13)




4.عَسَى اللَّهُ أَن يَجعَلَ بَيْنَكُم وَ بَينَ ‏الَّذِينَ عَادَيْتُم مِّنْهُم مَّوَدَّةً
وَ اللَّهُ قَدِيرٌ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

شايد خدا ميان شما و كسانى كه با آنها دشمنى مى ‏ورزيد دوستى پديد آورد.
خدا قادر است و خدا آمرزنده و مهربان است.

بخشش خداوند برخاسته از رحمت اوست.

«وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ»

(ممتحنه، 7)




5. إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فىِ سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَانٌ مَّرْصُوصٌ

خدا دوست دارد كسانى را كه در راه او در صفى، همانند ديوارى
كه اجزايش را با سُرب به هم پيوند داده باشند، مى ‏جنگند.


جلب رضایت و محبت خداوند، بالاترین تشویق برای
مؤمنان است، حتی برتر از بهشت و امثال آن.


«إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ...»

(صف، 4)



6. وَ أُخْرَى‏ تُحِبُّونَهَا نَصْرٌ مِّنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَرِيبٌ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِين

و نعمتى ديگر كه دوستش داريد: نُصرتى است از جانب خداوند
و فتحى نزديك، و مؤمنان را بشارت ده.


تمام پاداش‌ها در آخرت نیست، بخشی از آن‌ها در دنیاست.

«وَ أُخْرَى‏ تُحِبُّونهَا..»

(صف، 13)




7. وَ لَا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ

و آنان به سبب اعمالى كه پيش از اين مرتكب شده ‏اند، هرگز تمناى
مرگ نخواهند كرد. و خدا به ستمكاران داناست.


ریشه فرار از مرگ، اعمال خود انسانهاست.

«وَ لَا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ»

(جمعه، 7)



8. فَامِنُواْ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِى أَنزَلْنَا وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِير

پس به خدا و پيامبرش و اين نور كه نازل كرده ‏ايم ايمان بياوريد.
و خدا به كارهايى كه مى ‏كنيد آگاه است.


ایمان باید به همراه عمل باشد.

«امِنُواْ...تعملون»

( تغابن، 8)



9. اللَّهُ لَا إِلَاهَ إِلَّا هُوَ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُون

خداى يكتاست كه هيچ خدايى جز او نيست.
مؤمنان البته بر خداى يكتا توكل كنند.

در همه امور باید به خداوند توکل نمود.

«فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُون»

(تغابن، 13)




10. إِن تُقْرِضُواْ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ

اگر به خدا قرض الحسنه دهيد برايتان دو برابرش خواهد كرد.
و شما را مى ‏آمرزد كه او شكرپذيرنده و بردبار است.


وام دادن و حل مشکلات مردم، سبب گذشت خداوند ازگناهان است.

«تُقْرِضُواْ اللَّهَ... يَغْفِرْ لَكُمْ»

(تغابن، 17)


 

موضوعات مرتبط: پیام های وحی آسمانی
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : پنج شنبه 30 / 10 / 1395




پیـــام های آسمــانی

جزء بیست و هفتم

(برگرفته از تفسیر نور)


1. مَا تَذَرُ مِن شَىءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كاَلرَّمِيمِ

به هر چه مى ‏وزيد آن را چون خاكسترِ استخوان مرده مى ‏گردانيد.

بلایای طبیعی همچون خشکسالی و قحطی، می تواند عذاب الهی باشد.

«مَا تَذَرُ مِن شَى‏ءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كاَلرَّمِيم»

( ذاریات، 42)

 

2. إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِين

خداست روزى‏ دهنده. و اوست صاحب نيرويى سخت استوار.

تمام امکانات و تخصص‌ها و ابزارها، وسیله برای رسیدن به رزق
است. ولی روزی رسان تنها خداست.


«إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ»

(ذاریات، 58)



3. يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا

روزى كه آسمان سخت بچرخد.

برای وقوع قیامت، نه فقط زمین که تمام کرات
آسمانی به هم می‌ریزد.


«يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا»

(طور،9 )





4. يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَ لَا تَأْثِيمٌ

در آنجا جام مى ‏دهند و جام مى‏ ستانند، كه در آن
نه سخن بيهوده باشد و نه ارتكاب گناه.


در خوردن شراب‌های دنیوی، لغو و گناه راه دارد، ولی
در بهشت لغو و گناه راه ندارد.


«لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَ لَا تَأْثِيمٌ»

(طور، 23)



5. مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَ مَا طَغَى‏

چشم خطا نكرد و از حد درنگذشت.

حق چشم، آن است که نه انحراف بیند و نه زیاده.

«مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَ مَا طَغَى‏»

(نجم، 17)




6. وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكَی

و اوست كه مى‏ خنداند و مى ‏گرياند.

خنده و گریه، هر دو لازم است و نباید در حالات
عاطفی و احساسی، مانع خنده و گریه شد.


«هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكَی»

(نجم، 43)


7. وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْءَانَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِر

و اين قرآن را آسان ادا كرديم تا از آن پند گيرند.
آيا پندگيرنده ‏اى هست؟

قرآن، آسان است ولی سست نیست، یعتی سخنانش
محکم و استوار است.


«يَسَّرْنَا الْقُرْءَانَ»

(قمر، 17)




8. خَلَقَ الْانسَانَ مِن صَلْصَالٍ كاَلْفَخَّارِ*
وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ

آدمى را از گل خشك‏شده ‏اى چون سفال بيافريد.
و جن را از شعله ‏اى بى‏ دود.


خداوند از ماده سرد بی‌روح (صَلْصَالٍ) و ماده گرم بی‌روح (مَّارِجٍ)،
موجودات زنده می‌سازد.


«خَلَقَ الْانسَانَ.... خَلَقَ الْجَانَّ...»

( الرحمن، 14 و 15)





9. وَ حُورٌ عِينٌ* كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُو الْمَكْنُونِ

و حوران درشت چشم، همانند مرواريدهايى در صدف.

زنانی بهشتی‌اند که در عین زیبایی، عفیف و پاکدامن باشند.

«وَ حُورٌ عِينٌ* كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُو الْمَكْنُونِ»

( واقعه، 22 و 23)



10. الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَ يَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ مَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِيدُ

آنان كه بخل مى‏ ورزند و مردم را به بخل وامى ‏دارند. و هر كه
رويگردان مى ‏شود، بداند كه خدا بى ‏نياز و ستودنى است.


بخیل، محبوب خدا نیست.

«والله لایحب کل مختال فخور الذین یبخلون...»

(حدید، 24)


 
 

موضوعات مرتبط: پیام های وحی آسمانی
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : چهار شنبه 29 / 9 / 1395





پیـــام های آسمــانی

جزء بیست و چهارم

(برگرفته از تفسیر نور)




1. أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِى لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ

يا آن كه (از شدّت اندوه) بگويد: «اگر خداوند هدايتم
كرده بود، از پرهيزكاران بودم».


انسان براى نجات و رستگارى به هدايت الهى نياز دارد.

«أَنَّ اللَّهَ هَدانِي لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ»

(زمر، 57)



2. بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَ كُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ

بلكه تنها خدا را پرستش كن و از سپاس گزاران باش.


بهترين راه تشكّر از خداوند عبادت است.

«فَاعْبُدْ وَ كُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ»

(زمر، 66)



3. وَ قَالُواْ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَ أَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ
مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ

«سپاس خداوندى را كه به وعده ‏اى كه به ما داد وفا كرد و زمين را ميراث ما
قرار داد.تا از بهشت هر جاى را كه بخواهيم برمى‏ گزينيم.»
پس چه نيكوست پاداش اهل عمل.


گفتن «الحمد للَّه» پس از دريافت نعمت، شيوه‏ ى بهشتيان است.

«قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ»

(زمر، 74)




4. مَا يُجَادِلُ فِى ءَايَاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِينَ كَفَرُواْ فَلَا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فىِ الْبِلَادِ

جز كسانى كه كفر ورزيدند كسى در آيات خداوند جدال و ستيزه
نمى ‏كند پس تحرّك آنان در شهرها تو را نفريبد.


توقع نداشته باشيد كه سخن حقّ شما را همه بپذيرند.

«يُجادِلُ فِي آياتِ اللَّهِ»

(غافر، 4)



5. فَادْعُواْ اللَّهَ مخُلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ

پس خدا را بخوانيد در حالى كه دين خود را براى او پيراسته كرده ‏ايد،
هر چند كافران را ناخوش آيد.


تنها خداوند شايسته دعا و نيايش است.

«فَادْعُوا اللَّهَ»

(غافر، 14)

موضوعات مرتبط: پیام های وحی آسمانی
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : چهار شنبه 17 / 8 / 1395


3. وَ مَن نُّعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِى الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُون

هر كه را عمر دراز دهيم، در آفرينش دگرگونش كنيم.
چرا تعقل نمى‏ كنند؟


آثار عمر طولانى به دست خداست. آن جا كه خداوند اراده كند،
افرادى مثل نوح و مهدى (عليهما السلام) عمر طولانى مى ‏كنند.

«نُنَكِّسْهُ»

(یس، 68)


 







4. إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئا أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ

چون چيزى را اراده كند، فرمانش اين است كه بگويد:
«باش» پس بى درنگ موجود مى ‏شود.


خداوند در آفرينش هستى، نه وسيله مى‏ خواهد نه كمك
و نه كسى كه موانع را بر طرف كند.

«كُنْ فَيَكُونُ»

(یس، 82)




 





5. قُلْ نَعَمْ وَ أَنتُمْ دَاخِرُون

بگو: آرى (همه زنده مى ‏شويد) در حالى كه خوار و
كوچك خواهيد بود.

خاك شدن انسان، مانعى براى زنده شدن دوباره‏ ى او نيست.

«قُلْ نَعَم»

(صافات، 18)



 



6 . قَالُواْ بَل لَّمْ تَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ

(گروه ديگر در پاسخ) گويند: (اين چنين نيست)
بلكه شما خود اهل ايمان نبوديد.


در قيامت، هيچ كس حاضر نيست جرم ديگران را به عهده گيرد.

«لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ»

(صافات، 29)



 



7 . فَاطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِى سَوَاءِ الجْحِيمِ

پس از حال او اطلاع مى ‏يابد، پس او را در ميان دوزخ مى ‏بيند.

بهشتيان از حال دوزخيان اطلاع مى ‏گيرند.

«فَاطَّلَعَ»

(صافات، 55)






8 . إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِىِّ‏ وَ الْإشْرَاق

همانا ما كوه‏ها را رام كرديم تا شامگاهان و بامدادان،
همراه او تسبيح گويند.


بهترين زمان براى ياد خدا شامگاهان و صبحگاهان است.

«بِالْعَشِيِّ وَ الْإِشْراقِ»

( ص، 18)



 



9 . اُرْكُضْ بِرِجْلِكَ هَاذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَ شَرَابٌ


(به او گفتيم:) پاى خود را بر زمين بزن (تا از زير پاى تو چشمه ‏اى جارى كنيم)
اين چشمه‏ ى آبى خنك براى شستشو و نوشيدن است.



شستشو با آب سرد براى سلامتى نقش مهمى دارد.

«مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ»

(ص، 42)



 



10. قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيم

خداوند فرمود: «پس از اين درگاه بيرون شو كه تو رانده شده‏ اى.


نتيجه‏ ى تكبّر و حسادت، محروميّت است.

«فَاخْرُجْ»

( ص، 77)





موضوعات مرتبط: پیام های وحی آسمانی
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : چهار شنبه 17 / 8 / 1395





پیـــام های آسمــانی

جزء بیست و سوّم

(برگرفته از تفسیر نور)




1. وَ ءَايَةٌ لَّهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَ أَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُون

نشانه عبرتى است برايشان زمين مرده كه زنده اش ساختيم
و از آن دانه ‏اى كه از آن مى ‏خورند بيرون آورديم.

هر دانه و گياهى كه از زمين مى‏ رويد، همچون مرده‏ اى است
كه در قيامت از گور بر مى ‏خيزد.


«وَ آيَةٌ لَهُمُ»

(یس، 33)



2. لَهُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ وَ لَهُم مَّا يَدَّعُون

در آن جا (هر گونه) ميوه براى آنان مهيّا است و
هر آن چه بخواهند برايشان موجود است.


در بهشت بهترين تغذيه است.

«لَهُمْ فِيها فاكِهَه»

(یس، 57)

 

v
3. وَ مَن نُّعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِى الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُون

هر كه را عمر دراز دهيم، در آفرينش دگرگونش كنيم.
چرا تعقل نمى‏ كنند؟


آثار عمر طولانى به دست خداست. آن جا كه خداوند اراده كند،
افرادى مثل نوح و مهدى (عليهما السلام) عمر طولانى مى ‏كنند.

«نُنَكِّسْهُ»

(یس، 68)



موضوعات مرتبط: پیام های وحی آسمانی
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : شنبه 25 / 3 / 1395





پیـــام های آسمــانی 

جزء نوزدهم

(برگرفته از تفسیر نور)



1 .الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمانِ وَ كانَ يَوْماً عَلَى الْكافِرِينَ عَسِيراً

در آن روز، فرمانروايىِ بر حقّ، از آن خداى رحمان است 
و روزى است كه بر كافران سخت و سنگين است.


قيامت روز جلوه ‏ى رحمت الهى است.

«الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمنِ»

( فرقان، 26)

2 . وَ لَا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاكَ بِالْحَقّ‏ وَ أَحْسَنَ تَفْسِيرًا

هيچ مثَلى براى تو نياورند مگر آن كه پاسخش را
به راستى و در نيكوترين بيان بياوريم.


سخن بايد منطقى و حقّ باشد. 

«جِئْناكَ بِالْحَقِّ»

گفتار و اعتراض ديگران را با كلام بهتر جواب دهيم.

«وَ أَحْسَنَ تَفْسِيراً» 

(فرقان، 33)

3 . ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا

سپس بر گرفتيمش، گرفتنى اندك‏ اندك.


گرفتن هيچ چيز براى خدا سخت نيست. 

«قَبْضاً يَسِيراً»

(فرقان، 46)

 

4 . قُلْ مَا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَن شَاءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا

بگو: «بر اين [رسالت‏] اجرى از شما طلب نمى‏ كنم، جز اينكه 
هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش [در پيش‏] گيرد.



مزد انبيا اين است كه مردم خدا را بندگى كنند. 

«إِلى‏ رَبِّهِ سَبِيلًا» 

(فرقان، 57)

5 . وَ هُوَ الَّذِى جَعَلَ الَّيْلَ وَ النَّهَارَ خِلْفَةً لِّمَنْ أَرَادَ أَن يَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُورًا

و اوست كه شب و روز را براى كسانى كه مى ‏خواهند عبرت 
گيرند يا شكرگزارى كنند از پى هم قرار داد.


شب و روز، نعمتى شايسته‏ ى شكر و سپاسگزارى است. 

«أَرادَ شُكُوراً»

(فرقان، 62)
 
6 .أُوْلَئكَ يُجزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرواْ وَ يُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَ سَلَامًا

اينان همان كسانند كه به خاطر صبرى كه تحمل كرده ‏اند غرفه‏ هاى
بهشت را پاداش يابند و در آنجا به درود و سلامشان بنوازند.


بهشت را به بها دهند، نه بهانه. 

«يُجْزَوْنَ ... بِما صَبَرُوا»

بنده ‏ى خدا شدن، به صبر و پشتكار نياز دارد. 

«بِما صَبَرُوا» 

(فرقان، 75)

7 . لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ

شايد، از اينكه ايمان نمى ‏آورند، خود را هلاك سازى.


انبيا براى انجام تكليف خود، بيش از حدّ انتظار تلاش مى‏ كردند. 

«لَعَلَّكَ باخِعٌ»

(شعراء، 3)

8 .رَبّ‏ هَبْ لِى حُكْمًا وَ أَلْحِقْنِى بِالصَّالِحِينَ

اى پروردگار من، مرا حكمت بخش و مرا به شايستگان بپيوند.

جامعه‏ اى ارزش دارد كه افرادش صالح باشند.

«أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ»

انسان به رفيق خوب محتاج است. 

«وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ»

( شعراء، 83)


9 . وَ تَقَلُّبَكَ فِى السَّاجِدِينَ

و نماز خواندنت را با ديگر نمازگزاران مى ‏بيند.

سجده مهم‏ترين ركن نماز است.

«فِي السَّاجِدِينَ» 

( شعراء، 219)

10.وَ حُشِرَ لِسُلَيْمَانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ‏ وَ الْإنسِ وَ الطَّيْرِ فَهُمْ يُوزَعُون

سپاهيان سليمان از جن و آدمى و پرنده گرد آمدند 
و آنها به صف مى ‏رفتند.

جنّ مى ‏تواند به انسان كمك كند.

«مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ»

ولايت انبيا تنها بر انسان‏ها نيست.


«مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ الطَّيْرِ» (نمل، 17)
 
 
 
 
 
 
 
 


موضوعات مرتبط: پیام های وحی آسمانی
 
 
این وب سایت جهت بسط وگسترش فرهنگ قرآنی ، با لا بردن سطح آگاهیهای دینی اعتقادی تربیتی